W 1992 roku ukończyła studia na Oddziale Stomatologii Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Białymstoku. Od 1993 do 2004 roku pracowała w Zakładzie Stomatologii Zachowawczej i Periodontologii Akademii Medycznej w Białymstoku, na stanowisku adiunkta. W 1998 zdobyła specjalizację II stopnia z periodontolgii z wyróżnieniem, w 1996 roku obroniła pracę doktorską pt. „Zachowanie się niektórych testów odpornościowych w przebiegu zapalenia przyzębia”, zaś w 2005 rozprawę habilitacyjną pt. „Ocena wybranych technik regeneracyjnych stosowanych w leczeniu zapaleń przyzębia”. W 2013 roku uzyskała tytuł profesora. Jest pierwszym kierownikiem Zakładu Chorób Przyzębia i Błony Śluzowej Jamy Ustnej UMB, utworzonym w 2005 roku.
Po studiach wiedzę zdobywała na licznych stażach i szkoleniach głównie za granicą. Jest autorką ponad 160 publikacji naukowych i doniesień zjazdowych, za które była dziesięciokrotnie nagradzana przez Rektora Akademii Medycznej w Białymstoku i Polskie Towarzystwo Stomatologiczne. Jest współautorką monografii „Periodontologiczno-implantologiczna chirurgia plastyczna”, za którą autorzy otrzymali nagrodę dydaktyczną Ministra Zdrowia i współautorem książek „Atlas prac protetycznych do pracy z pacjentem” oraz „Leczenie zespołowe w implantologii. Ciągła wędrówka w poszukiwaniu spełnienia”. Trzykrotnie była nagradzana prestiżową nagrodą „Tytani implantologii”. Od lat prowadzi kursy i wykłady w Polsce i za granicą, a od 2010 roku jest międzynarodowym wykładowcą European Federation of Periodontology. Wchodzi w skład zespołów redakcyjnych następujących czasopism: „Magazyn Stomatologiczny”, „e – Dentico” i „Stomatologia Estetyczna”.
Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, OSIS i Podlaskiego Stowarzyszenia Stomatologów.
Celem leczenia ortodontycznego jest nie tylko osiągnięcie satysfakcjonującej estetyki i prawidłowej funkcji narządu żucia, ale przede wszystkim utrzymanie, a nawet poprawa statusu tkanek przyzębia. Szczególnym wyzwaniem jest leczenie osób z cienkim fenotypem, u których wrasta prawdopodobieństwo wystąpienia dehiscencji i fenestracji kości, recesji dziąsła czy resorpcji korzeni.
Bezpieczeństwo leczenia ortodontycznego można zwiększyć dzięki zastosowaniu dodatkowych zabiegów chirurgicznych tj. kortykotomii i augmentacji tkanek miękkich. Wykonanie kortykotomii aktywuje zjawisko określane mianem „fenomen miejscowego przyspieszenia”, w wyniku którego dochodzi do przejściowej osteopenii, a przez to zmniejszenia oporu kości na działanie przyłożonej siły. Zjawisko to daje przemijający impuls do przebudowy i może przyspieszyć proces gojenia tkanek twardej i miękkich. Z dostępnych danych wynika, że zabieg kortykotomii poprzedzający leczenie ortodontyczne przynosi wiele zalet takich jak: szybsze przesuwanie zębów, krótszy czas leczenia, bezpieczna rozbudowa wyrostka zębodołowego, czy stabilność efektów leczenia.
Nie mniej istotny jest status tkanek miękkich, który może pogorszyć się podczas lub po leczeniu ortodontycznym. Dlatego też, szczególnie u osób z cienkim fenotypem, przed ortodontyczną ekspansją łuku zębowego, zabieg kortykotomii powinien być poprzedzony augmentacją dziąsła.
W programie kursu zawarte zostały zagadnienia dotyczące:
- planowania skojarzonego leczenia ortodontyczno-chirurgicznego
- sekwencji zabiegów ortodontycznych i chirurgicznych
- wskazań i przeciwskazań do wykonania zabiegu kortykotomii i augmentacji tkanek miękkich
- technik chirurgicznych: kortykotomia, augmentacja dziąsła z użyciem przeszczepu tkanki łącznej
- narzędzi niezbędnych do wykonania zabiegów i opieki pozabiegowej
- ortodontycznego aspektu leczenia wspomaganego zabiegiem kortykotomii
- potencjalnych powikłań leczenia.
Część praktyczna obejmuje demonstracje z udziałem pacjenta. Zaprezentowane zostaną:
- zabieg kortykotomii
- ortodontyczne zaopatrzenie pacjenta po zabiegu chirurgicznym.
Plan szkolenia:
8.00 – 9.30 – wykład
9.30 – 9.45 – przerwa kawowa
9.45 – 11.15 – wykład
11.15 – 11.30 – przerwa kawowa
11.30 – 12.30 – wykład
12.30 – 13.15 – lunch
13.15 – 14.45 – zabieg chirurgiczny
14.45 – 15.00 – zabieg ortodontyczny
15.00 – 16.30 – wykład
16.30 – 16.40 – przerwa kawowa
16.40 – 17.40 – wykład
17.40 – 18.00 – dyskusja, rozdanie certyfikatów
Uwaga: zakres procedur wykonywanych w czasie części praktycznej może ulec zmianie w zależności od dostępności pacjentów kwalifikujących się do określonych procedur oraz stopnia zaawansowania grupy uczestniczącej w szkoleniu.
Wszystkie narzędzia i materiały na kurs zapewnia organizator.